بررسی میزان آگاهی پرستاران بخش اورژانس درباره تریاژ بیمارستانی

مقدمه: تریاژ بیمارستانی جزیی از ساختار بخش اورژانس است که توسط پرستاران اورژانس صورت می­گیرد. اطلاعات کمی از میزان آگاهی پرستاران درباره تریاژ در دسترس است. این پژوهش با هدف تعیین میزان آگاهی پرستاران درباره تریاژ بیمارستانی انجام شد.   روش: این پژوهش بصورت پیمایشی و توصیفی و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد. پرسش نامه پژوهشگر ساخته متشکل از 25 پرسش در سه بخش اطلاعات جمعیت شناختی، دانش محض تریاژ (پانزده پرسش) و تصمیم­گیری تریاژ (ده پرسش) تنظیم شد. هفتاد پرستار بخش اورژانس از تمام بیمارستان­های استان سیستان و بلوچستان در پژوهش در سال 1387شرکت کردند. پایایی پرسشنامه با روش آزمون – باز آزمون برابر 6/0 بدست آمد. داده­ها با استفاده از آماره کاپا، آزمون t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و توسط نرم افزار spss 15 تجزیه و تحلیل شد.   یافته­ها: میزان پاسخ 68 درصد (70 از 102) بود. پرستاران با دانش تریاژ بیمارستانی آشنایی مناسبی نداشتند. 94/39 درصد پاسخ­های پرستاران به پرسش­های میزان آگاهی صحیح بود. تنها در سه (از ده) بیمارستان پرستاران ویژه­ای به تریاژ اختصاص داده شده بود. پرستارانی که بیشتر از دو سال در بخش اورژانس سابقه کار داشتند میانگین نمره بالاتری را بدست آوردند. میزان توافق پرستاران در تصمیم­گیری تریاژ متوسط (56/0= κ ) بود.   نتیجه­گیری: آگاهی کم پرستاران در مورد تریاژ بیمارستانی می­تواند ناشی از نبود دوره­های آموزش رسمی تخصصی تریاژ و عدم الزام بخش­های اورژانس به تصمیم­گیری مبتنی بر شواهد باشد. تأسیس دوره دانشگاهی پرستاری تریاژ و توسعه مقیاس ملی تریاژ توصیه می­شود.